ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
———–
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αρ. Πρωτ: 10615 Θεσσαλονίκη 15.07.2008
Προς
κ. Ιωάννη Αλαβάνο
Πρόεδρο Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
Καραγεώργη Σερβίας 4
102 48 ΑΘΗΝΑ
Αγαπητέ φίλε Πρόεδρε,
Κατ΄ αρχήν , αν και η μεταξύ μας επικοινωνία δεν γίνεται σε φυσιολογικές
συνθήκες , θέλω να σε συγχαρώ για τους αγώνες που δίνεις για την κατοχύρωση των επαγγελματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων του κλάδου, τον οποίο εκπροσωπείς.
Όσον αφορά μάλιστα τα τελευταία, ο αγώνας μας ήταν και θα είναι κοινός με στόχο τη διασφάλιση του καλύτερου επιπέδου συνταξιοδοτικών παροχών και του καλύτερου δυνατού επιπέδου υγειονομικής περίθαλψης στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Υγειονομικού Κανονισμού των ασφαλισμένων που εντάσσονται
στο υπό σύσταση ΕΤΑΑ.
Για τον Ενιαίο Κανονισμό αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον στο άμεσο μέλλον κοινές δράσεις διότι δεν υπάρχει ικανός χρόνος πριν η Κυβέρνηση μας επιβάλει τα λεγόμενο «κρατικά τιμολόγια».
Ενώ λοιπόν εσύ προσωπικά και το ΤΕΕ δίνετε σκληρούς αγώνες για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών και τη διατήρηση των λεγόμενων «σκληρών» προστατευτικών διατάξεων, που αφορούν στις
αμοιβές σας στην έκδοση αδειών, στην κατοχύρωση των πτυχίων των Πολυτεχνικών Σχολών των Ελληνικών ΑΕΙ έναντι των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών κλπ., από το περιεχόμενο της από 14.7.2008 επιστολής σου και του επισυναπτόμενου ψηφίσματος διαπιστώνω με λύπη μου μία μονομέρεια , όσον
αφορά στον κλάδο μας.
Εξηγούμαι:
Το Εθνικό Κτηματολόγιο από την αρχή φάνηκε ότι δεν ήταν μόνο μία επιχείρηση και δράση τεχνικού χαρακτήρα, αλλά είχε πρόδηλα νομικό χαρακτήρα και περιεχόμενο, καθώς αφορούσε σε διάγνωση, περιγραφή , μεταφορά, αλλοίωση ή σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε κάθε είδους ακίνητα.
Αυτό, αυτόματα δημιουργεί ένα προνομιακό πεδίο επιστημονικής και επαγγελματικής δράσης των επαγγελματιών νομικών και ιδιαίτερα των δικηγόρων, που σε ορισμένες φάσεις, όπως η παρούσα γίνεται έναντι άλλων κλάδων — και όχι έναντι των απλών πολιτών — αποκλειστικό .
Η ίδια η ζωή απόδειξε ότι χωρίς την αποφασιστική σύμπραξη των επαγγελματιών νομικών και ιδιαίτερα των δικηγόρων , το Εθνικό Κτηματολόγιο θα οδηγούταν σε αδιέξοδο.
Τα σοβαρά προβλήματα που εμφανίζονται εκεί όπου εφαρμόστηκε (πχ. Δήμος Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης) οφείλονται στην προχειρότητα με την οποία συντάχθηκαν στην προηγούμενη φάση οι αρχικές δηλώσεις ιδιοκτησίας από
άσχετα άτομα που δεν διέθεταν πιστοποιημένες νομικές γνώσεις και επαγγελματική κατάρτιση και σε άλλες παράπλευρες.
Υπερασπιζόμενοι την ομαλή πορεία του Εθνικού Κτηματολογίου υποστηρίζουμε ότι αυτή διασφαλίζεται με την καθοριστική παρουσία των επαγγελματικών
νομικών και ιδιαίτερα των δικηγόρων.
Όσον αφορά για τον ισχυρισμό σου ότι «όλοι οι κλάδοι με πνεύμα συνεργασίας και αλληλεγγύης θα πρέπει να προωθήσουν μία κοινή πορεία κατοχύρωσης και προστασίας των κοινωνικών και επαγγελματικών δικαιωμάτων τους» συμφωνώ απόλυτα με τη μοναδική προϋπόθεση ότι ο κάθε ένας κλάδος θα περιοριστεί στα δικά του «χωράφια» , στο δικό του επιστημονικό και
επαγγελματικό πεδίο δράσης.
Κανένα Συμβούλιο δεν μπορεί να αποφανθεί αν το τι είναι «οίκηση» , ή «δουλεία» ή σε τι διαφέρει η κάθετη από την οριζόντια ιδιοκτησία , η ή επικαρπία από την οίκηση αποτελούν επαγγελματικό αντικείμενο των
φοροτεχνικών, των λογιστών ή των κτηματομεσιτών, πολλοί από τους οποίους (κτηματομεσίτες) δεν έχουν καν πτυχίο Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης!
Είναι λοιπόν παράδοξο, από τη μια να υπερασπίζεστε με πάθος το δικαίωμα υποχρεωτικής καταβολής της αμοιβής των μηχανικών ενόψει κατάρτισης μίας μελέτη ή έκδοσης μίας άδειας, και το δικαίωμα του ΤΕΕ να υποκαθιστά τα
μέλη του στη διεκδίκηση οφειλομένων αμοιβών από τους πελάτες τους, στάση στην οποία είμαι προσωπικά σύμφωνος , αλλά από την άλλη να θέτετε σε αμφισβήτηση το δικαίωμα ενός ολόκληρου κλάδου να αμύνεται — ακόμα και
με δικαστικά μέσα — όταν άλλοι κλάδοι ξένοι με το αντικείμενο
«εισβάλλουν» με επιθετικές μεθόδους (ραδιοφωνικές διαφημίσεις, διανομή έντυπου υλικού, δημιουργία ειδικών χώρων «υποδοχής» των πελατών κλπ.) στο πεδίο επαγγελματικής δράσης και «αγρεύουν» με αθέμιτες και
παραπλανητικές μεθόδους πελατεία.
Η γνώμη μου είναι ότι η περίοδος είναι δύσκολη όχι βέβαια γιατί οι δικηγόροι διεκδικούν το αυτονόητο ότι αυτοί μπορούν αυθεντικά να αποφανθούν για το χαρακτήρα και το είδος κάποιου εμπράγματου δικαιώματος , όπως αυτό περιγράφεται σε ένα συμβόλαιο – ενώ δεν μπορούν βέβαια να
συντάξουν έγκυρο τοπογραφικό ή έναν ισολογισμό – αλλά γιατί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προωθεί αφενός την λεγόμενη «απελευθέρωση των υπηρεσιών», η οποία κατ΄αποτέλεσμα ταυτίζεται με τη θεωρία ότι όλοι οι «νόμιμα παρέχοντες υπηρεσίες επαγγελματίες» —
σημείωση: ακόμα και οι ιδιοκτήτες ΤΑΞΙ, ακόμα και οι τραγουδιστές, ακόμα και οι γιατροί ; – μπορούν να αναφέρονται σε αυστηρά νομικές έννοιες (όπως πχ. δουλεία, οίκηση, έκτακτη και τακτική χρησικτησία,
παρακολουθήματα, δικαίωμα υψούν , κάθετη και οριζόντια ιδιοκτησία κλπ.)
και αφετέρου την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών πτυχίων μέσω της αναγνώρισης επαγγελματικών δκαιωμάτων στους απόφοιτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών.
Η γνώμη μου είναι ότι την προσοχή μας πρέπει να την στρέψουμε εκεί και να μην προσπαθούμε να λύσουμε προβλήματα υποαπασχόλησης των επιμέρους κλάδων με εισβολή στα επαγγελματικά πεδία άλλων κλάδων.
Όσον αφορά στο επίμαχο ζήτημα , σε διαβεβαιώνω ότι δεν διακατέχομαι από «φιλοπόλεμη» διάθεση, αλλά από διάθεση αγαστής συνεργασίας με όλους τους κλάδους και ιδιαίτερα αυτόν που εκπροσωπείτε , στα παραπάνω καυτά
ζητήματα (πορεία του ασφαλιστικού, αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων
σε αποφοίτους των ΚΕΣ, «απελευθέρωση υπηρεσιών» κλπ.) .
Σε ορισμένα θέματα όμως υπάρχει η επαγγελματική και επιστημονική αξιοπρέπεια του κλάδου , ακριβώς η ίδια που διακατέχει και σένα προσωπικά για τον δικό σας κλάδο, που δεν μου επιτρέπει ποικιλότροπους συμψηφισμούς.
Άλλωστε, η απόφαση να προσφύγουμε στα δικαστήρια δεν είναι προσωπική, αλλά συλλογική και ομόφωνη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΣΘ.
Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι ζήτημα επιστημονικού ή επαγγελματικού «εγωϊσμού» , αλλα η ίδια η δομή των δηλώσεων ιδιοκτησίας οδηγεί ως προς το νομικό μέρος σε επαγγελματίες νομικούς και ειδικά σε δικηγόρους, και
ως προς το τεχνικό — σε τεχνικούς.
Θεωρώ δε τελείως εκτός πραγματικότητας την άποψη ότι «η δήλωση είναι απλή» και «μπορεί να συμπληρωθεί από οποιονδήποτε (!!!) ιδιοκτήτη».
Διαψεύδεται από το πλήθος των «εκτάκτων» γραφείων που δημιουργήθηκαν στα όρια του Πολεοδονκού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης (βλ. συναποστελλόμενη διαφήμιση 1)«τεχνικού γραφείου μηχανικών» με τη μεγαλόστομη διακήρυξη
ότι «ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ…. ΚΛΠ.» ) , την επιθετική πολιτική μεμονωμένων επαγγελματιών (ακόμα και «εταιρείες
κοινοχρήστων», που διατείνονται ότι διαθέτουν «νομικό τμήμα», βλ. συναποστέλλομενο έντυπο 2) και την έμμεση συστηματική διαφημιστική προβολή της ηγεσίας των φοροτεχνικών, οι οποίοι σύμφωνα με το συναποστελλόμενο δημοσίευμα 3) του «ΒΗΜΑΤΟΣ» (Κυριακή 13.7.2008) «…
δεν γνωρίζουν … αν θα πρέπει να δηλώσουν το δικαίωμα υψούν(!!!)» και «δεν γνωρίζουν αν θα πρέπει να προτείνουν στους πολίτες που υπάγονται στην παραπάνω κατηγορία να δηλώσουν τα παραπάνω ακίνητα ως οριζόντιες ή
κάθετες ιδιοκτησίες…».
Αναρωτιέμαι λοιπόν ξαναδιαβάζοντας το ψήφισμα της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, αν θα πρέπει να αφήσουμε την τύχη του Κτηματολογίου σε επαγγελματίες που γενικώς «…δεν γνωρίζουν…»
Με τον τρόπο αυτό, με τη γενικευμένη ανοχή, με την ισοπεδωτική αντίληψη ότι «όλοι οι νόμιμα παρέχοντες υπηρεσίες επαγγελματίες» – επαναθέτω το ερώτημα : χωρίς κανένα επιστημονικό ή επαγγελματικό κριτήριο ; – μπορούν να «υποβοηθήσουν» πολίτες στη «συμπλήρωση» δηλώσεων ιδιοκτησίας, κάνουν καλό ή κακό στην υπόθεση του Κτηματολογίου;
Και ένα τελευταίο:
Αγαπητέ φίλε Πρόεδρε,
Ζήτησε να πληροφορηθείς στα τηλέφωνα 2310327807, 2310782414, και κινητά : 6941 492333, και 6947 277535 (Θεσσαλονίκη) σε ποιο ύψος κυμαίνεται το κόστος «υποβοήθησης» ενός πολίτη από έναν «νόμιμα παρέχοντα υπηρεσίες»
επαγγελματία;
Αυτά
Πάντοτε με εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπό σου και σε ολόκληρο τον κλάδο που εκπροσωπείς , βέβαιος ότι θα συναντηθούμε σε κοινούς αγώνες κατά των επιπτώσεων της εφαρμογής του νέου ασφαλιστικού νόμου, της «απελευθέρωσης» των επαγγελμάτων και της υποβάθμισης των Πανεπιστημιακών πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων των μελών των κλάδων μας .
ΜΑΝΟΛΗΣ ΛΑΜΤΖΙΔΗΣ
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης