Χαιρετισμός στον δικηγορικό σύλλογο Αλεξανδρούπολης

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε του Δικηγορικού Συλλόγου της Αδριανούπολης

Εξοχότατη κυρία Πρόξενε της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Αδριανούπολη,

Εξοχώτατοι κύριοι εκπρόσωποι των πολιτικών και δικαστικών αρχών της πόλης και της περιφέρειας

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του Δικηγορικού Συλλόγου Ορεστιάδας

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Κυρίες και κύριοι ,

Σας μεταφέρω το φιλικό και συναδελφικό χαιρετισμό των 40.000 δικηγόρων της Ελλάδας και του Προέδρου του ΔΣΑ και Προέδρου της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδας κυρίου ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΞΙΝΟΥ.

Σας ευχαριστούμε για την υποδοχή σας και τη εξαιρετική φιλοξενία.

Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση ταξιδέψαμε όλοι εμείς, εκπρόσωποι των δικηγόρων και των δικαστών της Θεσσαλονίκης, και – οφείλω να το τονίσω- ανάμεσά μας και ο Αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Ακυρωτικού της χώρας για ποινικές και πολιτικές υποθέσεις (“AREIOS PAGOS”) κύριος Διονύσιος Γιαννακόπουλος, από την ιστορική Θεσσαλονίκη , στην όμορφη και εξίσου ιστορική πόλη σας, την ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ (“EDIRNE”) μια πόλη όπου ο «μύθος σμίγει με την ιστορία», «σταυροδρόμι» της Βαλκανικής, όπου διασταυρώνονται οι χερσαίοι δρόμοι Ανατολής και Δύσης.

Δεν είναι τυχαίο που οι χρονογράφοι την αποκάλεσαν «αστραφτερό κόσμημα» και «ζώνη στολισμένη με διαμάντια» περασμένη στη μέση των κατοίκων της.

Στον τόπο αυτό, ένας μύθος λέει πώς, μετά το τέλος του Τρωϊκού πολέμου, όταν ο Ορέστης, ο γιος του Αγαμέμνονα βασιλιά των Αχαιών σκότωσε τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο, για να τους τιμωρήσει για τη δολοφονία του πατέρα του, πήρε χρησμό ότι για να απαλλαγεί από το φοβερό αμάρτημα της μητροκτονίας, έπρεπε να βρει μια περιοχή, στην οποία ενώνονται μαζί τρία ποτάμια και εκεί να λουστεί στα νερά τους.

Γύρισε, λοιπόν ο Ορέστης, πολλά μέρη. Κάποτε έφτασε και στη Θράκη. Εκεί έμαθε, ότι σε κάποιο σημείο πολύ μακριά από τις εκβολές του Έβρου ποταμού, χύνονται άλλα δύο ποτάμια, ο Τούντζας και ο Άρδας. Εκεί λοιπόν λούστηκε στα νερά τους κι εξαγνίστηκε από το φοβερό αμάρτημα. (Στην αρχαία ελληνική: «Περί Ανδριανούπολιν… Το πριν μικρόν πολίχνιον κλήσιν Ορεστιάδα, ο Αγαμέμνονος υιός πριν ήγειρεν Ορέστης εκεί λουσθείς γαρ ποταμοίς ιάθη της μανίας» ).

Σε ανάμνηση της θεραπείας του, έχτισε στον ίδιο τόπο μια πόλη την Ορεστιάδα. Η πόλη αυτή, ήταν η Ουσκουδάκια των αρχαίων Θρακών, η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε από τους Ρωμαίους προς τιμήν του αυτοκράτορα ΑΔΡΙΑΝΟΥ σε «Ανδριανούπολη» και στη συνέχεια σε «ΕΝΤΙΡΝΕ» (“EDIRNE “).

Οι δικοί μας γέροντες , ακόμα και σήμερα, που κατάγονται από την περιοχή, όταν αναφέρονται σε αυτήν την αποκαλούν με τρυφερότητα σαν να ήταν η μάνα τους ή η κόρη τους η «ΑΝΤΡΙΑΝΟΥ».

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου μία παρένθεση, επιτρέψτε μου να προσθέσω μία προσωπική πινελιά στη σημερινή εκδήλωση.

Μακρινοί μου συγγενείς έχουν γεννηθεί σε αυτήν την περιοχή. Στο «ΚΑΡΑΑΓΑΤΣ» (συνοικισμός της ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗΣ) και στη «ΜΑΚΡΑ ΓΕΦΥΡΑ» (OUZOUN KIOPRU).

Ο πατέρας της μητέρας μου καταγόταν από το «χωρίον ΚΟΥΜΒΑΟΝ» κοντά στη ΡΑΙΔΕΣΤΟ («ΤΕΚΙΡΝΤΑΓ»).

Ήταν «ΑΝΤΑΛΛΑΞΙΜΟΙ» και πάντοτε με τρυφερότητα και νοσταλγία αναφέρονταν στα μέρη αυτά, χωρίς ίχνος μίσους ή εχθρότητας για αυτούς που έμειναν εδώ.

Με τις μικρές καθημερινές ιστορίες της παιδικής τους ηλικίας, τα παραμύθια τους και τις παροιμίες τους, με τις εικόνες ενός «επίγειου παράδεισου», ο οποίος πλουσιοπάροχα πρόσφερε στους ανθρώπους τα αγαθά αυτής της εύφορης γής , μας μετέδωσαν την αγάπη τους για την περιοχή.

Οι δύσκολες προσωπικές διαδρομές τους μέσα από τα «συμπληγάδες πέτρες» της ιστορίας, δεν αλλοίωσαν τα αισθήματά τους για τον τόπο αυτό.

Ούτε και τα δικά μας.

Και έτσι, η ιδέα της «αδελφοποίησης» των δύο Συλλόγων ήρθε σαν «ώριμο φρούτο».

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο μέλος του Συλλόγου μας ΔΙΚΗΓΟΡΟ κυρία Κατερίνα Σπάνδου για την αφοσίωση που έδειξε στην ιδέα πραγματοποίησης της αδελφοποίησης καθώς και το ΔΙΚΗΓΟΡΟ κύριο Ελευθέριο Μυλωνά, μέλος του ΔΣ του ΔΣΘ και επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτισμού, που συνέβαλε καθοριστικά στην υλοποίηση αυτής της πρότασης.

Κύριε Πρόεδρε του Δικηγορικού Συλλόγου της Αδριανούπολησ,

Αυτή η λαμπρή ιδέα δεν θα ελάμβανε «σάρκα και οστά» αν δεν υπήρχε και η δική Σας επιμονή και εμμονή σε αυτό που αποτελεί σήμερα ΚΟΙΝΟ ΧΡΕΟΣ των δικηγόρων των δύο ιστορικών πόλεων της Βαλκανικής.

Δηλαδή η ιδέα της «αδελφοποίησης», μέσω της οποίας καλούμαστε να κτίσουμε γέφυρες ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας τόσο ανάμεσα στους δικηγόρους, όσο και ανάμεσα στους λαούς μας.

Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι,

Δεν θα είμαστε πραγματικοί φίλοι και αδελφοί , αν δεν σας φέρναμε δώρα.

Σας φέραμε ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.

Τη μουσική μας. Και τους μουσικούς μας.

Γιατί η μουσική δονεί τις ευαίσθητες χορδές του ανθρώπου και διεγείρει τα ευγενέστερα αισθήματα στις ανθρώπινες ψυχές.

Αυτά τα ευγενή αισθήματα της φιλίας, της συναδέλφωσης και της αλληλεγγύης, πέρα από τα παραδοσιακά δώρα μας , είναι η προσφορά του νομικού κόσμου της πόλης μας σε εσάς τον αδελφό – πλέον – Δικηγορικό Σύλλογο της ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗΣ.

Κυρίες και κύριοι,

Ο χαιρετισμός μου θα ήταν ελλιπής αν δεν σας παρουσίαζα την ταυτότητα του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (Δ.Σ.Θ.).

Ο Δ.Σ.Θ. σύμφωνα με το βασικό νόμο που διέπει τη λειτουργία του (ΝΔ 3026/1954, «Κώδικας περί Δικηγόρων») είναι σήμερα ταυτόχρονα πλήρως αυτοδιοικούμενο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και επαγγελματικός-επιστημονικός σύλλογος , οικονομικά ανεξάρτητος.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Κώδικα «…ο Δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος υπάλληλος…», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 38 «…ο Δικηγόρος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός δικαιούμενος σεβασμού και τιμής παρά των Δικαστηρίων και πάσης Αρχής…», διότι με τον τρόπο αυτό ο Έλληνας νομοθέτης προσπάθησε να κατοχυρώσει το ρόλο του δικηγόρου και να τον ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους επαγγελματίες. Οι Έλληνες δικηγόροι δεν δικαιούνται να ασκούν καθήκοντα συμβολαιογράφων ή και δικαστικών επιμελητών.

Στην Ελλάδα, τα ελάχιστα όρια αμοιβών για τις παραστάσεις στα δικαστήρια και την εξωδικαστική απασχόληση ανά ώρα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση μετά από γνώμη των Δικηγορικών Συλλόγων (ΝΔ 3026/1954 αρθρ. 92 παρ 2 και 99) , όπου αυτά δεν προβλέπονται από διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων. Το σύστημα των αμοιβών των δικηγόρων, όπως διαμορφώθηκε μέχρι σήμερα έχει γίνει αποδεκτό από την ελληνική κοινωνία και εξασφαλίζει την ισορροπία συμφερόντων         δικηγόρων- εντολέων.

Το σύστημα αυτό απειλείται από την επικείμενη ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2006/123/ΕΚ «Σχετικά με τις Υπηρεσίες στην Εσωτερική Αγορά», με καταληκτικό όριο τις 28-12-2009 με την ψήφιση ειδικού νόμου.

Η διαδικασία ενσωμάτωσης διακόπηκε λόγω των εθνικών βουλευτικών εκλογών.

Η Οδηγία καλύπτει, ενώ δεν έπρεπε, και το δικηγορικό σώμα και τις νομικές υπηρεσίες, εξαιρώντας ρητά συμβολαιογράφους και δικαστικούς επιμελητές.

Στην Οδηγία αυτή υπάρχει και πρόβλεψη για κατάργηση του πίνακα των «ελαχίστων αμοιβών », οι οποίες σήμερα προστατεύονται με νομοθετικές ρυθμίσεις.

Ο ΔΣΘ είναι σήμερα ο μεγαλύτερος επιστημονικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης και ο δεύτερος μεγαλύτερος δικηγορικός σύλλογος της χώρας.

Αριθμεί 6.352 μέλη, από τα οποία 2.663 (ποσοστό 41,9%) άνδρες και 3.689 γυναίκες (ποσοστό 58,1%). Οι δικηγόροι κάτω της πενταετίας είναι 1.756 (ποσοστό 27,7%) και με επαγγελματική ηλικία από 5 μέχρι και 10 έτη 1.194 (ποσοστό 18,8% ) Συνολικά αριθμούν 2.950 (ποσοστό 46,5%).

Από το 2005 η δύναμή μας αυξήθηκε κατά 757 μέλη!

Στην Ελλάδα των 10 εκ. υπάρχουν 40.000 δικηγόροι με τάση διαρκώς να αυξάνονται επιδεινώνοντας το πρόβλημα του «δικηγορικού υπερπληθυσμού»!

Ο ΔΣΘ διοικείται από 25μελές συμβούλιο, που εκλέγεται κάθε τρία χρόνια με απλή αναλογική , με πενταμελές Προεδρείο.

Ο Πρόεδρος του ΔΣΘ, που εκλέγεται με χωριστή ψηφοφορία μετέχει στο Προεδρείο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, το ανώτατο όργανο που αποφασίζει για όλα τα θέματα που αφορούν τη δικηγορία στη χώρα μας με συνομοσπονδιακή δομή.

Στο πλαίσιο του Συλλόγου λειτουργούν πέντε Πειθαρχικά Συμβούλια, επτά Επιτροπές Διενέξεων (Επίλυσης Διαφορών Δικηγόρων και Δικηγόρων και Πελατών) και άλλες 39 Επιτροπές, από τις οποίες οι πλέον σημαντικές και ποσοτικά και ποιοτικά (ενδεικτικά απαριθμούμενες) είναι η Επιτροπή Επιστημονικών Εκδηλώσεων, Πολιτισμού, Διαμεσολάβησης, Δικαιοσύνης, Οικολογίας και Περιβάλλοντος, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Δικαιωμάτων Μεταναστών, Νέων Δικηγόρων και Ασκουμένων, Αθλητισμού, Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κτηματολογίου κλπ.

Ο Δ.Σ.Θ. δια του Προέδρου του μετέχει στο ΔΣ του ΤΑΧΔΙΚ (αυτόνομος κεντρικός φορέας χρηματοδότησης των λειτουργιών της δικαιοσύνης και των υποδομών της), της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών και στο Συμβούλιο Σπουδών της Σχολής, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη.

Μέχρι σήμερα έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για το περιβάλλον (δικαστικές προσφυγές, συγκρότηση τοπικού ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ) και για τα ανθρώπινα δικαιώματα (σε συνεργασία με την ΕΣΗΕΜ-Θ (δημοσιογραφική οργάνωση), συγκρότηση «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» κλπ.), αλλά και για την προώθηση του θεσμού της Διαμεσολάβησης, και το θεσμό της ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ.

Συμμετέχουμε ως τακτικά μέλη στην ΙΒΑ και στην UIA. Μετέχουμε με δύο εκπροσώπους στην Ελληνική αντιπροσωπεία στο πλέον σημαντικό συνομοσπονδιακό όργανο των Ευρωπαίων Δικηγόρων το CCBE, καθώς και στην Ένωση Βαλκανικών Δικηγορικών Συλλόγων (UBBA)

Από τον Δεκέμβριο του 2008 έχουμε επισκεφτεί τη Σόφια, το Νόβι-Σαντ, τα Σκόπια, το Βελιγράδι, τη Μπάνια-Λούκα, την Άγκυρα με σκοπό να συστήσουμε ένα δίκτυο τοπικών Βαλκανικών Δικηγορικών Συλλόγων, παράλληλα με την UBBA στο πλαίσιο της χάραξης σύγχρονης διαβαλκανικής πολιτικής με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών , πληροφοριών και αλληλοϋποστήριξη των δικηγόρων και δικηγορικών συλλόγων.

Το Δεκέμβριο θα είμαστε στη ΠΟΝΤΓΚΟΡΙΤΣΑ (πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου – ΜΟΝΤΕΝΕΓΚΡΟ)

Περί τα τέλη Ιανουαρίου 2010 ετοιμάζουμε τη διοργάνωση μιας μεγάλης Συνάντησης των Δικηγορικών Συλλόγων της Βαλκανικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης γενικότερα, στην οποία είσαστε από τώρα προσκεκλημένοι μας, αλλά οι πόρτες μας από σήμερα είναι ανοιχτές για εσάς.

Κυρίες και κύριοι,

Η σημερινή εκδήλωση έχει σημασία μεγαλύτερη από αυτή που φαίνεται .

Κτίζουμε τις δικές μας «γέφυρες» φιλίας, ειρήνης και συνεργασίας.

Οι δικηγόροι και οι άνθρωποι της δικαιοσύνης γενικότερα κατανοούμε περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο ότι η δικαιοσύνη είναι η δίδυμη αδελφή της ΕΙΡΗΝΗΣ .

Γι΄ αυτό είμαστε και οι καλύτεροι διπλωμάτες.

Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία δεδομένου ότι , όπως υποστηρίζω σταθερά, και αυτό αφορά όχι μόνο το νομικό κόσμο των δύο πόλεων , αλλά όλους μας, το κοινό ΜΕΛΛΟΝ των δύο λαών είναι η ΕΙΡΗΝΗ!

Σας ευχαριστώ,

ΜΑΝΟΛΗΣ ΛΑΜΤΖΙΔΗΣ

Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης