Δελτίο Τύπου Ολομέλειας (16.11.2009)

Δελτίο Τύπου Ολομέλειας (16.11.2009)

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνήλθε στη Λάρισα 13, 14 Νοεμβρίου 2009 παρουσία των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Χάρη Καστανίδη, Επικρατείας κ. Χάρη Παμπούκη, του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Παναγιώτη Πικραμμένου, βουλευτών και των εκπροσώπων των Δικαστικών Ενώσεων αποφάσισε:
1. Συζήτησε δια μακρόν τα ζητήματα που προκύπτουν από την επικείμενη ενσωμάτωση της υπ?αρίθμ. 2005/36 Οδηγίας για τα επαγγελματικά δικαιώματα και τις επιπτώσεις στο δικηγορικό σώμα από την αναγνώριση ως επαγγελματικών προσόντων των τίτλων που χορηγού τα κολλέγια που λειτουργούν στην Ελλάδα σε συνεργασία με Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Επαναβεβαίωσε τη θέση της να εμμείνει στην προώθηση Προεδρικού Διατάγματος σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία που θα καθορίζει αυτοτελώς για τους «πτυχιούχους νομικής» τη διαδικασία αναγνώρισης των τίτλων μέσω επιβολής αντισταθμιστικών μέτρων (δοκιμασία επάρκειας ), προκειμένης της εγγραφής τους ως ασκουμένων. Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος έχει ήδη υποβληθεί στα συναρμόδια Υπουργεία και η Ολομέλεια εμμένει στη διαδικασία και τον μηχανισμό αναγνώρισης που αποτυπώνεται στο ανωτέρω π.δ.
2. Τα συμπεράσματα που συνάγονται από μια διαχρονική αποτίμηση των ευκαιριακών και αποσπασματικών ρυθμίσεων στην ποινική μας νομοθεσία κατά τα τελευταία 20 χρόνια είναι μάλλον αποθαρρυντικά.
Με το πρόσχημα της επιτάχυνσης, διάφορα νομοθετήματα επέφεραν σημαντικές αλλαγές στην όλη φυσιογνωμία του ποινικού δικονομικού μας συστήματος, με περιορισμό των δικαιωμάτων και δικονομικών εγγυήσεων των υποκειμένων της ποινικής δίκης, απαράδεκτη κατάργηση της ενδιάμεσης διαδικασίας (με ακραίο παράδειγμα την εισαγωγή των σοβαροτέρων κακουργημάτων στο ακροατήριο δια κλητηρίου θεσπίσματος κατά το Ν. 3074/2002) κλπ. Με τις αποσπασματικές αυτές ρυθμίσεις, ούτε επιτάχυνση επιτεύχθηκε, ενώ εισάγονται αβασάνιστα και αφιλτράριστα οι δικογραφίες στα ακροατήρια, όπου κωλυσιεργεί υπέρμετρα η εκδίκασή τους, λόγω ελλείψεως ενός βουλεύματος που θα έχει επεξεργασθεί και ελέγξει το αποδεικτικό υλικό, ώστε να διευκολυνθεί και η εκδίκαση της υπόθεσης. Η επιτάχυνση της ποινικής δίκης που αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας και αντίστοιχο δικαίωμα του κατηγορουμένου για έγκαιρη εκδίκαση της σε βάρος του κατηγορίας (άρθρο 6 ΕΣΔΑ), θα πρέπει να επιδιώκεται με τη συνολική θεώρηση του δικονομικού συστήματος, με τη λήψη μέτρων που θα αντιμετωπίζουν ενιαία την όλη διαδικασία της ποινικής δίκης και όχι, αποσπασματικά, επιμέρους στάδια αυτής, δεκτικά περιστολών και συντμήσεων, ώστε οι εισαγόμενες ρυθμίσεις να μη λειτουργούν σε βάρος της ποιότητας της απονεμόμενης δικαιοσύνης που αποτελεί το μείζον αγαθό και εγγυάται τη δίκαιη δίκη.
3. Τυχόν επιβολή Φ.Π.Α. θα επιβαρύνει υπερμετρα τις παρεχόμενες νομικές υπηρεσίες με τελικό αποδέκτη τον καταναλωτή, σε μια εποχή που ο κλάδος και η κοινωνία χειμάζεται άγρια και που η Πολιτεία θα έπρεπε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την κατοχύρωση, την ενίσχυσή του και όχι την αποδυνάμωση του.
4. Την κατάργηση της μεταλλικής δραχμής, δεδομένου ότι δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες.
5. Ο δικηγόρος οφείλει εν γένει να αναλαμβάνει κάθε ανατεθειμένη σε αυτόν υπόθεση, τηρώντας βεβαίως τους κανόνες δεοντολογίας. Η ενοχοποίηση του δικηγόρου εκ μόνου του λόγου ανάληψης υποθέσεως κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, είναι άδικη και θίγει τόσο την προσωπικότητα όσο και την επιστημονική υπόσταση του δικηγόρου.
6. Συμπαρίσταται στην πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού και την πρόσκληση που απηύθυνε στην κοινωνία για:
• την συμπαράσταση στα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων
• την ιδεολογική απομόνωση των δραστών, χωρίς συμψηφισμούς και επιλεκτικές ερμηνείες της τρομοκρατίας.
• το σεβασμό στο νομικό μας πολιτισμό και στη δημοκρατική νομιμότητα.
• την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής αντιεγκληματικής πολιτικής με άξονα τη δημόσια ασφάλεια χωρίς καταστολή των πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
• την εξάλειψη των όρων και των προϋποθέσεων που δημιουργούν εστίες παραβατικότητας και «κοινωνικού μίσους»