Θεσσαλονίκη, 16 Δεκεμβρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Θέμα: Ομιλία του Προέδρου του Δ.Σ.Θ., κ. Μανόλη Λαμτζίδη ενώπιον της συνέλευσης της Ένωσης Αράβων Δικηγόρων (ALU)* στη Δαμασκό στις 13 & 14 Δεκεμβρίου 2009
Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Ένωσης,
Εξοχότατοι κύριοι εκπρόσωποι των αρχών,
Εκλεκτά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης,
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι,
Η αποστολή πρόσκλησης για συμμετοχή στο Συνέδριό Σας αποτελεί για μένα ύψιστη τιμή.
Σας ευχαριστώ τόσο για την υποδοχή, όσο και για τη φιλοξενία σας.
Η χαρά μου είναι σήμερα διπλή: αφενός διότι εκπλήρωσα μία παλιά ευχή να επιστρέψω στη Δαμασκό, στην οποία βρέθηκα πριν από μερικά χρόνια και μπορώ να δηλώσω καταγοητευμένος από την πόλη και τους κατοίκους της, αφετέρου διότι αισθάνομαι ότι περιστοιχίζομαι από αγαπητούς συναδέλφους και φίλους.
Ωστόσο, δεν έπαψα να αισθάνομαι το άρωμα αυτής της πόλης και της χώρας όταν στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές παρακολουθώ τους βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους , που έγραψαν δύο άξια τέκνα της Συρίας, ο Άγιος Ρωμανός, γνωστός και ως Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός ένας από τους γνωστότερους κορυφαίους Έλληνες ποιητές και θρησκευτικούς υμνογράφους, αποκαλούμενος και ως «Πίνδαρος της Ρυθμικής Ποίησης», που γεννήθηκε στη Χομς (Έμεσα) και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, που γεννήθηκε στη Δαμασκό εγγονός του Μανσούρ (Νικηφόρου) και γιος του «των πραγμάτων επίτροπου» ή «λογοθέτη», της κυβέρνησης Αβδ-ελ-Μελέκ (Αβιμελέχ 885-907), θέση που αντιστοιχούσε προς αυτή του υπουργού με κυρίως οικονομικά καθήκοντα.
Κυρίες και κύριοι,
Σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς και τις ευχές για ευόδωση των εργασιών του Συνεδρίου σας του Προέδρου της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας κου Δημ. Παξινού, καθώς και των υπολοίπων 24 μελών του Διοικητικού μας Συμβουλίου καθώς και των 6.500 δικηγόρων Θεσσαλονίκης , ανδρών και γυναικών, τους οποίους εκπροσωπώ.
Οι λόγοι που ανταποκρίθηκα ΑΜΕΣΑ στην ευγενική σας πρόσκληση είναι ΤΡΕΙΣ:
O πρώτος λόγος
Ο πρώτος λόγος είναι να σας διαβεβαιώσω ότι η αποχή του εκπροσώπου της Ελλάδας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ από τη ψηφοφορία για την έγκριση της έκθεσης που συντάχθηκε από ανεξάρτητη εξεταστική επιτροπή του ΟΗΕ υπό την προεδρία του Νοτιοαφρικάνου δικαστή Ρίτσαρντ Γκολντστόουν (πρώην εισαγγελέα στις διεθνείς δίκες για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τη Ρουάντα) για τα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα , στην οποία η Επιτροπή κατέληξε ότι, κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου στη Γάζα, το Ισραήλ διέπραξε εγκλήματα πολέμου ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού.
Αντίθετα, η στάση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα παραδοσιακά αισθήματα φιλίας και αλληλεγγύης που διακατέχουν τους Έλληνες απέναντι στους Παλαιστίνιους και στους Άραβες.
Η ελληνοαραβική και ελληνοπαλαιστινιακή φιλία έχουν οικοδομηθεί σε στέρεες βάσεις και δεν είναι δυνατό πρόσκαιρες σκοπιμότητες να κλονίσουν αυτή τη σχέση.
Οι Έλληνες, όπως και οι Άραβες και ειδικότερα οι Παλαιστίνιοι, είμαστε λαός περήφανος και έχουμε δώσει πολυαίμακτους αγώνες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία.
Κατανοούμε πλήρως τι σημαίνει ένας περήφανος και ευγενικός λαός, όπως οι Παλαιστίνιοι να μην έχει τη δική του πατρίδα.
Για να έχουμε εμείς τη δική μας πατρίδα πληρώσαμε ακριβό τίμημα. Είμαστε η 4η χώρα σε ποσοστό θυμάτων σε σύνολο πληθυσμού στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κάτω από το βάρος μιας τριπλής βάρβαρης κατοχής. Κατορθώσαμε όμως να απελευθερώσουμε με τις δικές μας δυνάμεις μεγάλο μέρος της ορεινής Ελλάδας και μεγάλες πόλεις, όπως τη Θεσσαλονίκη.
Στη διάρκεια αυτού του φρικτού πολέμου, ένα μαύρο δηλητηριώδες φίδι θέλησε να καταπιεί όλη την Ευρώπη και να διαποτίσει τα μυαλά και τις καρδιές των Ευρωπαϊκών λαών με τις θεωρίες περί «φυλετικής καθαρότητας» και υπεροχής ορισμένων φυλών απέναντι σε άλλες.
Με τη δύναμη των όπλων, στο όνομα της φυλετικής καθαρότητας, το 96% του Εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης εξοντώθηκε.
Γι? αυτό μας προξενεί θλίψη και οργή, σήμερα, περισσότερο από 50 χρόνια από τη λήξη αυτού του πολέμου, που ομόθρησκοι αυτών των άτυχων θυμάτων εφαρμόζουν ουσία «γενοκτονία» σε βάρος των Παλαιστινίων παραβιάζοντας τον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης (που είναι και δικό τους βασικό Ιερό Βιβλίο) , «να μην κάνεις στους άλλους, αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν» [(Παλαιά Διαθήκη, Τωβίτ δ’, 15): “Και ο συ μισείς, μηδενί ποιήσης”].
Εμείς οι Έλληνες, ένας ιστορικός και περήφανος λαός καταδικάσαμε και καταδικάζουμε με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο την ισραηλινή κατοχή σε βάρος των Παλαιστινίων, τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας και συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα τους για ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα.
Πρόσφατα, αλλά και παλαιότερα με την εισβολή στο ΙΡΑΚ πλημμυρίσαμε τους δρόμους των πόλεων της πατρίδας μας διαδηλώνοντας κατά της εισβολής και του πολέμου ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας πεποιθήσεις .
Γιατί αγαπάμε τους Παλαιστίνιους και τους Άραβες, τους σεβόμαστε και τιμούμε την περηφάνιά τους, χωρίς να μισούμε, να περιφρονούμε ή να υποτιμούμε κανέναν άλλο λαό.
Για τους λόγους αυτούς ο Σύλλογός μας συμμετείχε σε όλες τις κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου με όλες του τις δυνάμεις και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας με εξουσιοδότησε ομόφωνα να παραδώσω στον αξιότιμο κύριο Πρόεδρο του Παλαιστινιακού Δικηγορικού Συλλόγου μία επιταγή αξίας 5.000,00 ευρώ για να παραδοθεί στον επικεφαλής των συναδέλφων της Λωρίδας της Γάζας για την οικονομική τους στήριξη, αλλά και για κάλυψη αναγκών των κατοίκων και ιδιαίτερα των παιδιών της Γάζας.
Ο δεύτερος λόγος
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι επιθυμώ για λογαριασμό όλων των Ελλήνων να σας μεταφέρω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς , που σας θεωρώ σήμερα εκπροσώπους όλων των Αραβικών λαών για τη συμβολή των Αράβων στη διάσωση, διατήρηση και δημιουργική μεταφύτευση στην Κεντρική Ευρώπη των ελληνικών γραμμάτων και της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και για την αυτοτελή μοναδική συμβολή σας στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Κεντρικό ιστορικό πρόσωπο σε αυτή τη διαδικασία υπήρξε ο φιλόσοφος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ αναγνωρίστηκε από τους Άραβες ως ο κατ? εξοχήν φιλόσοφος, “ο πρώτος διδάσκαλος” («αλ-μου?άλλιμ αλ-άουαλ»). Η διδασκαλία του είναι ο βασικός κρίκος που συνδέει τον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, το Βυζάντιο, τον Αραβοϊσλαμικό πολιτισμό και το νεώτερο σύγχρονο πολιτισμό και κατέχει στην παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας έναν κεντρικό ρόλο.
Οι Άραβες ήταν οι πρώτοι που μελέτησαν τον Αριστοτέλη στους νεώτερους χρόνους. Ήδη από τον 9ο μ.Χ. αιώνα είχαν μεταφράσει στη γλώσσα τους όλα σχεδόν τα έργα του. Στην Ευρώπη έγινε γνωστός από Άραβες μεταφραστές και σχολιαστές. Κορυφαίοι Άραβες στοχαστές ,έχουν επηρεαστεί από το έργο του και έχουν συμβάλει μελετώντας και εμβαθύνοντας τη διδασκαλία του τα μέγιστα στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Αναφέρω ορισμένους :
1. Τον Ibn Khaldun (1332-1406), το μεγάλο Άραβα ιστορικό και διανοούμενο, για τον οποίο δικαιολογημένα έχει υποστηριχθεί ότι το έργο του «συνοψίζει τον μεσαιωνικό μουσουλμανικό πολιτισμό». Η σκέψη του κινήθηκε στο πλαίσιο της Αρχαιοελληνικής και Ελληνιστικής παράδοσης.
Από το ιστορικο-φιλοσοφικό έργο του Ibn Khaldun, μόνο η «παγκόσμια ιστορία» του («Kitab al-ibar») διασώζεται.
2. Τον Al Kindi (870 μ.Χ.), τον πρώτο μεγάλο εκπρόσωπο της Αριστοτελικής και Νεοπλατωνικής σκέψης στον 9ο αιώνα, του οποίου η πρώτη προσωπική εργασία στηρίχτηκε εξ ολοκλήρου στη «Λογική» του Αριστοτέλη και αφορούσε στην ύπαρξη του «πρώτου κινούντος», που δημιούργησε το Σύμπαν.
3. Τον Al Farebi (870 μ.Χ.) , που σχολίασε έργα του Αριστοτέλη και έγραψε πραγματείες σχετικές με τον Πλάτωνα και Αριστοτέλη και για τη σχέση αρμονίας των φιλοσοφικών τους θέσεων.
4. Τον Ibn Sina ή Αβικένα (980-1037 μ.Χ.), που ασχολήθηκε όχι μόνο με τη Φιλοσοφία, διατυπώνοντας μια σύνθεση Αριστοτελισμού και Νεοπλατωνισμού, αλλά και με την Ιατρική και τη Χημεία.
5. Τον κατεξοχήν Αριστοτελικό Φιλόσοφο Ibn Rushd ή Αβερρόη (1126-1198 μ.Χ.) που γεννήθηκε στην Ισπανία και άσκησε τόσο σημαντική επίδραση στη Δύση, ώστε ο Αριστοτέλης ονομάστηκε ο “φιλόσοφος” της Δύσης και ο Aβερρόης ο “Yπομνηματιστής” του.
Η ευρωπαϊκή σκέψη αναπτύχθηκε χάρη στην αξιοποίηση της αριστοτελικής φιλοσοφίας και της ελληνικής σκέψης από τους Άραβες, τη γένεση της ισλαμικής φιλοσοφίας, τη δημιουργία του αραβικού αριστοτελισμού και τη μεταβίβασή του στην ευρωπαϊκή σκέψη, κυρίως δια μέσου του Αλβέρτου του Μεγάλου και του Θωμά του Ακινάτη.
Σημαντική ήταν και η συμβολή Αράβων πολιτικών ηγετών, όπως:
1. Ο Χαλίφης της Βαγδάτης Al Mansur (754-775 μ.Χ.) ήταν ο πρώτος που ευνόησε τη μεταφορά τού Ελληνικού Πνεύματος στις χώρες τού Ισλάμ.
2. Η μεγάλη όμως εξάπλωση και δραστηριότητα ήταν έργο της δυναστείας των Αββασιδών (750-1258 μ.Χ.), του Harun El Rashid, του Al Moutasim, και κυρίως του Al Mamun (813-833).
Ο τελευταίος ίδρυσε Ακαδημία Επιστημών, τον «Οίκο της Σοφίας» που περιλάμβανε πιθανότατα μια ανώτατη σχολή, ένα αστεροσκοπείο, μια βιβλιοθήκη και ένα κέντρο μεταφράσεων.
Στον «Οίκο της σοφίας» εγκαταστάθηκε ο Άραβας εγκυκλοπαιδιστής Αλ-Κιντί, ο επιλεγόμενος και «φαϊλασούφ-αλ-αράμπ», συγγραφέας και μεταφραστής τουλάχιστον 265 επιστημονικών συγγραμμάτων, τα οποία εμπνεύστηκε, αν όχι μετέφρασε, από ελληνικά έργα. Επίσης είχε εγκατασταθεί και μία ομάδα μεταφραστών που μετέφρασε στα Αραβικά τα σημαντικότερα κλασσικά κείμενα, είτε άμεσα από τα Ελληνικά, είτε από παλιότερες Συριακές ή Περσικές μεταφράσεις. Χάρη σ’ αυτές τις μεταφράσεις διασώθηκαν έργα ή αποσπάσματα του Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Θεόφραστου, Πλωτίνου, Ευκλείδη, Ερμή τού Τρισμεγίστου, Ιπποκράτη, Γαληνού και άλλων.
Στην αυλή των Αββασιδών αγαπήθηκε η Ελληνική Φιλοσοφία (Αλ-Φαλσάφα Αλ-Γιουναανίυα) Έλληνες, Σύριοι και Πέρσες διανοούμενοι εργάστηκαν, για να ξανααναστηθεί η Ελληνική Σκέψη (Αλ-Φέκρ Αλ-Γιουνάανι) και με τη βοήθεια της Αραβικής Γλώσσας να μεταφερθεί μέχρι την Ιβηρική-Ισπανία (όπου ιδρύθηκε το πρώτο μεγάλο αραβικό πανεπιστήμιο) και από εκεί να εισέλθει στη μεσαιωνική Δυτική Ευρώπη, φέρνοντας τη γνωστή σε όλους Αναγέννηση.
Η παράδοση αναφέρει, ότι ο χαλίφης Αλ Μαμούν αγόρασε τα ελληνικά βιβλία, πληρώνοντας το βάρος τους σε χρυσάφι και ότι στα όνειρά του συζητούσε με τον Αριστοτέλη και τον ελληνικής καταγωγής βεζίρη Φαρμακίδη.
3. Το χαλιφάτο του Αλ-Ρασίντ αναδείχθηκε σε κράτος-προστάτη των γραμμάτων και των τεχνών. Πλήθος διωγμένων Ελλήνων φιλοσόφων έτρεχαν να ζητήσουν «πολιτικό άσυλο». Στην αυλή του αναπτύχθηκε η φιλολογική κριτική, η Φιλοσοφία (αλ-Φαλσάφα), η Ποίηση, η Ιατρική, που στηρίχθηκε στην ελληνική Ιατρική (αλ-Τεμπ αλ- Γιουνάανι), τα Μαθηματικά (αλ-Ριγιαάντι-γιαάτ-αλ-Λογαριτμιγιαάτ-αλ-Χισαάμπ) και η Αστρονομία.
4. Ο Χαλίφης Ελ Μαρούν, ο Λουδοβίκος XIV των Αράβων, όταν νίκησε το Μιχαήλ ΙΙΙ αυτοκράτορα των Βυζαντινών, έβαλε πρώτο όρο στη συνθήκη ανακωχής την υποχρέωση των Βυζαντινών να παραδώσουν από ένα αντίγραφο κάθε ελληνικού των βιβλίου στους Άραβες.
Σας καλώ να αναρωτηθείτε αν έχει εκδηλωθεί παρόμοια συμπεριφορά από σημερινούς πολιτικούς ηγέτες , που να εκφράζει την αγάπη τους για τα γράμματα και την επιστήμη. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας, αν οι ηγέτες ήταν «φίλοι της σοφίας».
Στις εξελίξεις στο χώρο της επιστήμης και της φιλοσοφίας κορυφαίο ρόλο έπαιξαν και οι Άραβες μεταφραστές. Για το σπουδαίο ρόλο τους αρκεί να αναφέρω ότι με τον τρόπο αυτό διασώθηκαν οι θαυμάσιες εργασίες του Αρχιμήδη, τα Κωνικά του Απολλώνιου, η Μεγίστη Σύνταξη ή Αλμαγέστη («Μεγίστη Μαθηματική Σύνταξις») [Almagest] του Πτολεμαίου, τα Μετρικά του Ήρωνα, τα Αριθμητικά [Στοιχείωσις] του Διοφάντου, τα Σφαιρικά του Μενέλαου, η Μαθηματική Συναγωγή του Πάππου και άλλες. Τα «Στοιχεία του Ευκλείδη» διεκδικούν αναμφισβήτητα μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες στιγμές των μαθηματικών. Το σύγγραμμα για πάνω από δύο χιλιετίες κυριάρχησε στο χώρο διδασκαλίας της γεωμετρίας.
Οι πρώτες πλήρεις μεταφράσεις των «Στοιχείων» στα λατινικά δεν έγιναν από τα ελληνικά αλλά από τα αραβικά.
Ένα υδραυλικό ρολόι , που αποδίδεται στον Αρχιμήδη περιγράφεται στο χειρόγραφο “Kitab Arshimidas Fi? amal al binkamat” («Το βιβλίο του Αρχιμήδη για την κατασκευή των υδραυλικών ρολογιών»).
Ο τρίτος λόγος
Ο τρίτος λόγος είναι ότι θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και των Ελλήνων διανοουμένων αναγνωρίζει ότι ο Αραβικός πολιτισμός αποτελεί ένα συστατικό στοιχείο του σημερινού Ευρωπαϊκού πολιτισμού και δεν είναι κάτι ξένο προς αυτόν.
Για το λόγο αυτό δε συνάντησε απήχηση στη χώρα μας η θεωρία της «Σύγκρουσης των Πολιτισμών» του Αμερικανού Καθηγητή ΣΑΜΙΟΥΕΛ ΧΑΝΤΙΓΚΤΟΝ, που διαμορφώθηκε μεταξύ του 1993 -1996 σύμφωνα με την οποία «η μεγάλη διαίρεση της ανθρωπότητας θα έχει ως ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΑΙΤΙΑ τον πολιτισμό και νομοτελειακά θα οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ των «αραβο-ισλαμικών» κρατών και των «δυτικών» . Με τον τρόπο αυτό προσδίδει ιδεολογικό υπόβαθρο στις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν από τα δυτικά κράτη με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία.
Ο κ. ΧΑΝΤΙΓΚΤΟΝ κατατάσσει με αυτά τα κριτήρια την Ελλάδα στον «σλαβο-ορθόδοξο» κόσμο και μετά βίας την αποδέχεται ως μέλος του «μπλοκ» των αναπτυγμένων κρατών.
Σκοπός αυτής της θεωρίας είναι ο έλεγχος των παγκόσμιων εξελίξεων από το «μπλοκ» των δυτικών κρατών, και η αναβίωση της «ψυχροπολεμικής» λογικής που επιδιώκει τη συγκρότηση του πλανήτη σε καθορισμένες ζώνες επιρροής κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η υπεροχή του «δυτικού πολιτισμού» (μία άλλη μορφή ρατσισμού) , η ηγεμονία της Δύσης και η εκκαθάριση του εσωτερικού μετώπου από στοιχεία «ξένων» πολιτιστικών επιρροών.
Την ίδια αντίθεση εκφράσαμε παλαιότερα και στην απόπειρα του κυρίου ΝΤΙΡΟΖΕΛ, ο οποίος όριζε ιδεολογικά την Ευρώπη ως τον πολιτισμό που είχε ως «αφετηρία την κελτική ζύμη και μαγιά τον Καθολικισμό»!!
Ο Γάλλος ιστορικός Ντιροζέλ είχε, κατ’ ανάθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναλάβει να γράψει ένα πιλοτικό βιβλίο Ιστορίας της Ευρώπης, ώστε να γίνει εν είδει βιβλίου αναφοράς, υπόδειγμα για να γραφούν τα σχολικά εγχειρίδια των κρατών-μελών.
Με το πρόσχημα της λειτουργίας από το 2003 του “Μουσείου της Ευρώπης”, στην παλιά έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες , το Ίδρυμα, στο οποίο συμμετέχουν εκατό επιφανή πολιτικά και οικονομικά στελέχη της ΕΕ, σφετερίζεται την ευρωπαϊκή ιστορία της “λατινικής χριστιανοσύνης”, από τον 9ο μ.Χ. αιώνα του Καρλομάγνου μέχρι την ΟΝΕ του Μάαστριχτ (1999), για να προτείνει μια “νέα” ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, στη βάση της “σύγκρουσης θρησκειών και πολιτισμών” δηλαδή της θεωρίας του κυρίου ΧΑΝΤΙΓΚΤΟΝ.
Τελικά , το βιβλίο κάτω από τις αντιδράσεις Ευρωπαίων και Ελλήνων Ακαδημαϊκών αποσύρθηκε.
Έτσι, οι νεαροί Ευρωπαίοι μαθητές δεν θα διδαχθούν ότι η Ευρώπη ξεκινά χρονικά από τη στέψη του Καρλομάγνου ως αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Γερμανικής Αυτοκρατορίας , αλλά από τις απαρχές της ιστορίας, όταν από τις ακτές της Φοινίκης (του Λιβάνου), ο πατέρας των αρχαίων Ελλήνων θεών «Βασιλεύς ΔΙΑΣ» μεταμορφωμένος σε λευκό ταύρο απήγαγε την ΕΥΡΩΠΗ κόρη του βασιλιά Αγήνορα, γιού της Λιβύης και του Ποσειδώνα, προερχόμενου από την Αίγυπτο, που απόκτησε από το γάμο του με την Τηλέφασσα με άλλους τρεις γιους, τον Κάδμο, τον Φοίνικα και τον Κίλικα, και την οδήγησε στην Κρήτη , όπου ενώθηκε μαζί της σε ΙΕΡΟ ΓΑΜΟ.
Και έτσι, η κόρη με τα «ΜΕΓΑΛΑ ΜΑΤΙΑ» («Ευρεία όψις») έδωσε το όνομά της στην σημερινή ήπειρο.
Επειδή κάθε μύθος απηχεί την πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη συγκροτήθηκε στη βάση πολλών πολιτισμών που «μετανάστευσαν» κύρια από τα Ανατολικά, αλλά και από Δυτικά και Βόρεια, και οι οποίοι στη συνέχεια συγχωνεύτηκαν.
Σύμφωνα με τη θεωρία του κ. ΝΤΙΡΟΖΕΛ, καταδικάστηκαν σε «εξορία» από την “ευρωπαϊκή ιστορία” ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, η Αναγέννηση και ο Ανθρωπισμός, “ξένοι πολιτισμοί”, όπως το Βυζάντιο, το Ισλάμ και η “ασιατική” Ρωσία, οι “μάζες” που εισήλθαν στο προσκήνιο με τη Γαλλική και Οκτωβριανή Επανάσταση.
Και όμως, τα ιστορικά στοιχεία, ιδιαίτερα, όσα προανέφερα για τη συμβολή του Αραβο-ισλαμικού πολιτισμού στην γέννηση του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτισμού , είναι αδιάσειστα και ακλόνητα.
Ta όσα διαδραματίζονται σήμερα στο χώρο της Μέσης (Εγγύς) Ανατολής (κατοχή υψωμάτων ΓΚΟΛΑΝ που ανήκουν στη Συρία, ασφυκτική απομόνωση της Λωρίδας της Γάζας, βάρβαρε επεμβάσεις στο ΙΡΑΚ κλπ.), αλλά και το πρόσφατο δημοψήφισμα στην ΕΛΒΕΤΙΑ, με το οποίο οι Ελβετοί ψηφοφόροι έδειξαν εχθρική διάθεση απέναντι στους Μουσουλμάνους , αποτελούν αντανάκλαση των πιο πάνω απόψεων. Αντί της συνεργασίας και της συνύπαρξης των πολιτισμών, καλλιεργείται στο έδαφος ενός νέου «φονταμενταλισμού» η ιδέα της επιβολής του ανώτερου «δυτικού» πολιτισμού, πάνω στον «κατώτερο» αραβο-ϊσλαμικό, με τον οποίο -σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτών των απόψεων- συγγενεύει και το «σλαβο-ορθόδοξο» τόξο, στο οποίο εντάσσουν και την Ελλάδα!
Και φυσικά, αυτή η επιβολή δεν περιορίζεται μόνο σε πολιτιστικά θέματα αλλά προσλαμβάνει και στρατιωτικό-πολεμικό χαρακτήρα, με τις ανάλογες τραγικές συνέπειες για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής!
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ και οι άλλοι Έλληνες στοχαστές γνήσια τέκνα της Ελληνικής αρχαιότητας γοήτευσαν τους Άραβες. Εκείνοι εμβάθυναν στη σκέψη τους, ανέπτυξαν παράλληλα τις δικές τους πρωτότυπες επιστημονικές σκέψεις και παρατηρήσεις και μέσω των μεταφράσεων από Ελληνικά στα Αραβικά και στη συνέχεια στα Λατινικά συνέβαλαν ώστε να τεθούν οι βάσεις του «σχολαστικισμού» του Θωμά Ακινάτη και των άλλων στοχαστών της Καθολικής Εκκλησίας.
Οι Άραβες ήταν οι πρώτοι μεταφραστές τού Αριστοτέλη από τα Αραβικά στα Λατινικά. Ο Θωμάς ο Ακινάτης και ολόκληρη η «Σχολαστική Φιλοσοφία» (σχολαστική, γιατί εξάντλησε κυριολεκτικά τον σχολιασμό του αριστοτελικού «κόρπους») δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συστηματική μελέτη και αξιοποίηση της αριστοτελικής λογικής, μεταφυσικής και επιστημολογίας.
Ολόκληρο το θεωρητικό, δογματικό οικοδόμημα του Καθολικισμού είναι θεμελιωμένο στην αριστοτελική λογική, στην «παραγωγική» και την «επαγωγική» μέθοδο σκέψης.
Χρειαζόμαστε άλλες αποδείξεις για να αντιληφθούμε πόσο σαθρές είναι οι θεωρίες του κ. ΧΑΝΤΙΓΚΤΟΝ και του κ. ΝΤΙΡΟΖΕΛ και ότι αποτελούν προκάλυμμα ενός «εθνοφυλετικού ρατσισμού» ;
Αλλά και ολόκληροι επιστημονικοί κλάδοι, οι οποίοι σήμερα στηρίζουν ολόκληρους τομείς της βιομηχανίας οφείλουν την ανάπτυξή τους στους πρωτοπόρους Άραβες επιστήμονες, όπως στον ΑΛ-ΜΠΙΤΡΟΥΤΖΙ, στον Τζαμπίρ ιμπν Χαγιάμ (γεν. 721) γνωστό ως Τζαφφάρ για τους Βυζαντινούς και Geber (Γκέμπερ) για τους Λατίνους (πατέρα της Χημείας) που εμβάθυνε στη γνώση του θειϊκού οξέος τον «Αλχάζεν» (Ιμπν Αλ Χαϊθάμ) (ερευνητή της Οπτικής επιστήμης), που άσκησε την εντονότερη ΚΡΙΤΙΚΗ στη θεωρία της ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΑΚΤΙΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΤΙ, ενώ υιοθετεί την ιδέα ότι οι ακτίνες φωτός δεν διαδίδονται με άπειρη ταχύτητα αλλά με ταχύτητα που θα μπορούσε ίσως κάποτε να μετρηθεί!, όπως τον μεγάλο μηχανοποιό Αλ-Τζαζάρι, που συνέγραψε βιβλίο με τίτλο «Βιβλίο της γνώσης των ευφυών μηχανισμών»(1204 μ.Χ.), το μεγάλο Άραβα αστρονόμο «Αλβατένι» άξιο συνεχιστή του Πτολεμαίου, το μεγάλο φυσικό «Αλαξίν» (969 -1039), ο οποίος στην Οπτική του περιγράφει τους νόμους της ανάκλασης.
Οι Άραβες σημείωσαν προόδους στη χημεία, (ανακάλυψαν το νιτρικό, το θειικό οξύ, την ποτάσα κ.α.), στην ιατρική, στη γεωμετρία, στην αστρονομία, στις φυσικές επιστήμες (είχαν εφεύρει το εκκρεμές), που στοιχεία τους δανείστηκαν από τους Έλληνες. Καθώς και στα μαθηματικά.
Ο όρος Άλγεβρα είναι απόδοση του αραβικού « al- jabr » , που αποτελούσε τμήμα του πλήρους τίτλου του έργου «Αl-Kitāb al-mukhtaşar fī hisāb al-jabr wa-l-muqābala» («Συνοπτικό βιβλίο υπολογισμών με συμπλήρωση και εξίσωση» – βασισμένο στα «Στοιχεία» του Ευκλείδη) του μεγάλου Άραβα μαθηματικού του θ΄ αι. μ.Χ., Muhammad ibn Mūsā al-Khwārizmī, που θεωρείται από τους δυτικούς ως ο πατέρας της Άλγεβρας μαζί με τον Διόφαντο. O όρος αλγόριθμος επίσης προέρχεται από το όνομα του ίδιου Άραβα επιστήμονα.
Οι Άραβες επινόησαν την άλγεβρα και εφεύραν τα ψηφία της αριθμητικής που απ’ αυτούς έχουν πάρει τ’ όνομά τους (αραβικά ψηφία). Έκαναν πολλές συμπληρώσεις στην οπτική, στην αλχημεία, στην τριγωνομετρία.
Κυρίες και κύριοι,
Εκτιμώ ότι , διατυπώνοντας αυτές τις σκέψεις στην έκταση και στο βαθμό που επιβαλλόταν από τις περιστάσεις, μπορώ να αισθάνομαι ήσυχος ότι ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ μου στο ακέραιο, τόσο απέναντι στους συναδέλφους μου δικηγόρους της Θεσσαλονίκης, όσο και απέναντι στους Άραβες δικηγόρους, αλλά και στους Αραβικούς λαούς προς όφελος της ειρήνης, της φιλίας και της Ελληνοαραβικής συνεργασίας!
Για άλλη μία φορά Σας ευχαριστώ και εύχομαι επιτυχή διεκπεραίωση των εργασιών της συνάντησής σας.
Με εκτίμηση,
ΜΑΝΟΛΗΣ ΛΑΜΤΖΙΔΗΣ
Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
_______________________________________________________
Σημείωση : Η «ΕΝΩΣΗ ΑΡΑΒΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ» (Ε.Α.Δ.) αποτελεί μία ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ των ΑΡΑΒΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ (Μαυριτανία, Μαρόκο, Λιβύη, Αλγερία, Τυνησία, Σουδάν, Αίγυπτος, Σομαλία, Παλαιστίνη – με δύο τμήματα , το ένα της Λωρίδας της Γάζας και το άλλο της Δυτικής Όχθης, – Υεμένη, Ομάν, Κατάρ, Κουβέϊτ, Ιορδανία και Συρία , εκτός της Σαουδικής Αραβίας, στην οποία δεν υπάρχει Δικηγορικός Σύλλογος ως «ένωση προσώπων») και αριθμεί περίπου 800.000 δικηγόρους συνολικά.
Έχει μόνιμα την έδρα της στο Κάιρο και προεδρεύεται πάντοτε από Αιγύπτιο δικηγόρο.
Εξαιτίας της συνεπούς στάσης του ΔΣΘ για την πρόσφατη επιδρομή του ΙΣΡΑΗΛ στη Λωρίδα της Γάζας και της συνεχιζόμενης απομόνωσής της – οι δικηγόροι της Λωρίδας της Γάζας δεν μπόρεσαν να είναι παρόντες στο Συνέδριο λόγω του αποκλεισμού – για πρώτη φορά στα χρονικά της ιστορίας της η Ε.Α.Δ. προσκάλεσε τον Πρόεδρό του ΔΣΘ στο συνέδριο τιμώντας τη στάση του ΔΣΘ και αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στον αγώνα για δίκαιη και ειρηνική επίλυση του Ισραηλινο- Παλαιστινιακής διένεξης.
Στο περιθώριο της Συνέλευσης, ο Πρόεδρος του ΔΣΘ είχε συναντήσεις με τον Πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Δικηγορικού Συριακού Συλλόγου, του Δικηγορικού Συλλόγου της Δαμασκού και άλλων Δικηγορικών Συλλόγων καθώς και τον Έλληνα πρόξενο, που αναπλήρωνε την Ελληνίδα πρέσβειρα στη Δαμασκό , κύριο Θεοδώρου.
Ο Πρόεδρος του ΔΣΘ χαιρέτισε στα Αγγλικά εκθέτοντας συνοπτικά τα κυριότερα σημεία της πιο πάνω ομιλίας του , ενώ στη συνέχεια παρέδωσε Τραπεζική Επιταγή αξίας 5.000,00 ευρώ στον Πρόεδρο του Παλαιστινιακού Δικηγορικού Συλλόγου (Τμήμα Δυτικής Όχθης) κ. ΑΛΙ ΜΕΧΑΝΑ, ο οποίος την παρέλαβε για λογαριασμό των συναδέλφων του της ΓΑΖΑΣ υπογράφοντας σε σχετική απόδειξη.
To πλήρες κείμενο παραδόθηκε στον ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ της ΕΑΔ και στη συνέχεια θα αποσταλεί μεταφρασμένο στα ΑΡΑΒΙΚΑ, στα γραφεία της ΕΝΩΣΗΣ στο ΚΑΪΡΟ.