ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Θεσσαλονίκη, 15 Μαΐου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΘΕΜΑ: ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Στις 14.5.2010 πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας το 36ο τακτικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας (Ο.Σ.Υ.Ε.), στην έναρξη του οποίου κλήθηκε να απευθύνει χαιρετισμό ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Μανόλης Λαμτζίδης.
Το κεντρικό σύνθημα του Συνεδρίου ήταν:
«ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Ένα σωφρονιστικό σύστημα που θα σέβεται τις ανθρώπινες αξίες και τα δικαιώματα όλων των κρατουμένων και εργαζομένων!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για τους κρατούμενους και ένταξη των εργαζομένων στα Β.Α.Ε.
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
Σε μία κοινωνία που δεν θα ντρέπεται ή δεν θα χρειάζεται φυλακές!»

Ο Πρόεδρος του ΔΣΘ κ. Μανόλης Λαμτζίδης χαιρετίζοντας το Συνέδριο είπε:

Κύριε Υπουργέ,
Κύριοι Βουλευτές,
Σεβασμιώτατε,
Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι,
Κυρίες και Κύριοι

Σας ευχαριστώ για λογαριασμό των μελών του ΔΣΘ για την πρόσκλησή σας και σας εύχομαι διαξαγωγή και ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου Σας με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.
Αν η πολιτεία εδώ και δεκαετίες είχε υιοθετήσει το διεκδικητικό πλαίσιο του συνεδρίου Σας, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά στον τομέα του Σωφρονισμού.
Η θέση του ΔΣΘ είναι ότι σήμερα στον τομέα του Σωφρονισμού απαιτείται μια βαθιά μεταρρύθμιση με φιλελεύθερο προσανατολισμό και βαθύ ανθρωπιστικό περιεχόμενο.
Ο σωφρονισμός δεν είναι υπόθεση αποκλειστικά κρατικών μηχανισμών, αλλά ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Μέχρι σήμερα, ο ΔΣΘ, ως ανεξάρτητος θεσμικός παράγοντας, έχει διαμορφώσει μία συγκεκριμένη πολιτική, που επικεντρώνεται τόσο στους κρατούμενους, όσο και στους σωφρονιστικούς, που μοιράζονται αναγκαστικά, μέσα στο ωράριό τους, τις ίδιες, ή, παρόμοιες, δυσμενείς ή, και απάνθρωπες συνθήκες.
Οι αιτίες των συχνών εξεγέρσεων των κρατουμένων και η αντιμετώπισή τους, πολλές φορές, με την επίδειξη βίαιων συμπεριφορών από την πλευρά των υπαλλήλων πρέπει να αναζητηθούν στις υλικές συνθήκες, στις ανεπαρκείς δομές «υποδοχής» των κρατουμένων. Εξεγέρσεις και βίαιες ή απάνθρωπες συμπεριφορές συγκροτούν έναν φαύλο κύκλο, που πρέπει να σπάσει.
Πρώτο βήμα, ουσιαστικό, θα γίνει όταν οι σημερινές φυλακές  θα παύσουν να είναι φυλακές κύρια «τοξικομανών» ή εμπλεκόμενων με χρήση «τοξικών ουσιών» και «υπόδικων».
Θα συμφωνήσω ότι με τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν αναληφθεί σοβαρές νομοθετικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση αυτή με ανάλογο περιεχόμενο, αλλά δεν είναι αρκετές. Επιβάλλεται και το δικαστικό σύστημα να συμβάλει με τη λειτουργία του σε αυτό.
Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα είναι και η επέκταση του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας ως «υποκατάστατου» στην έκτιση της ποινής. Ο ΔΣΘ, είναι ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα, δικηγορικός σύλλογος, που ζήτησε με έγγραφό του από το Υπουργείο να ενταχθεί  στον κατάλογο των φορέων που αποδέχονται να απασχολούν τα άτομα αυτά.
Όσον αφορά στο σωφρονισμό ανηλίκων, έχει ιδιαίτερη σημασία η συνολική επανεξέταση του καθεστώτος και των όρων «κράτησής» τους στα αντίστοιχα καταστήματα, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τον αρνητικό απολογισμό του «σωφρονισμού» αυτού του τύπου.
Σε κάθε περίπτωση, με ευχαρίστηση  άκουσα και από το κύριο Νομάρχη, αλλά και τον εκπρόσωπο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (κύριος Σταύρος Καλαφάτης) ότι υποστηρίζουν το αίτημα να ανοίξει επιτέλους η Πτέρυγα Κρατουμένων στο Νοσοκομείο Παπανικολάου, αίτημα, το οποίο από την πρώτη στιγμή της θητείας της παρούσας διοίκησης αναδείξαμε ως πρωταρχικό στόχο και αίτημα, που ικανοποιεί και την προσταγή για εξασφάλιση παροχής προστασίας της υγείας των κρατουμένων κατά τρόπο αποτελεσματικό.
Στις παρούσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, αν είναι ένα έργο, το οποίο πρέπει να γίνει, έστω κατ΄ εξαίρεση, στην πόλη μας είναι αυτό.
Το οφείλουμε στην πόλη μας.
Και πρέπει όλες οι ζωντανές δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας να συστρατευτούν σε αυτό το σκοπό.
Ο ΔΣΘ , μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι έτοιμος να προκαλέσει μία σύσκεψη με αυτή τη θεματική.
Οφείλω, τέλος, πριν εγκαταλείψω το βήμα να θίξω και ένα άλλο θέμα, την ευθύνη  του δικαστικού συστήματος στην επιδείνωση της κατάστασης στον τομέα του σωφρονισμού στην Ελλάδα.
Ο σωφρονισμός, δηλαδή η έκτιση της ποινής, είναι η ακραία απόληξη ενεργειών δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, κατά την άσκηση της διατεταγμένης υπηρεσίας, δηλαδή της απονομής της δικαιοσύνης, την οποία ασκούν στο όνομα του Ελληνικού λαού.
Δυστυχώς, η επιβολή ποινών χωρίς σεβασμό της  αναλογικότητας μέσου και σκοπού , οδηγεί σε «αυστηροποίηση» της ποινικής μεταχείρισης των καταδικασμένων και σε «στενή» εφαρμογή και ερμηνεία των ποινικών διατάξεων. Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά, και ιδιαίτερα, τα ζούμε όλοι μας καθημερινά σε πρακτικό επίπεδο.
Έτσι, το δικαστικό σύστημα καλείται να αναλάβει το ανάλογο μερίδιο της ευθύνης του στη  βελτίωση των όρων του σωφρονισμού στην Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι,
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι για άλλη μία φορά καλή επιτυχία στο Συνέδριό  ελπίζοντας ότι θα συναντηθούμε στο μέλλον σε κοινούς αγώνες για εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος στην κατεύθυνση που εσείς ορίσατε, δηλαδή για μία κοινωνία που δεν θα ντρέπεται για τις φυλακές της, και ακόμα καλύτερο, δε θα χρειάζεται στο μέλλον τις φυλακές!

Σας ευχαριστώ!